तुझे माझ्यात मिसळणे

तुझे माझ्यात मिसळणे योगायोग नाही
नदी तरी आणखी कुठे जाणार ?
तुला भेटण्याची घाई नाही
शेवटी तु माझीच तर आहे होणार !

कळते ग तुझ्याही लहरींना
ओढ आहे माझ्याच लाटांची
म्हणून मीही निश्चिंत , ना
तमा तुझ्या लांबलेल्या वाटांची !

दिसते उचंबळणारे तुझे काळीज
वाहत्या तव खळखळ प्रवाहात
उशीरही तुझा सोसेल मज
विरेल खारटपणा गोड पाण्यात !

शांत निळाशार माझ्या जलात
असे तृप्तता तुझ्या वेगाला
कधी व्याकुळते मन माझेही
म्हणती समुद्र आला भरतीला !

दोन टोके

जन्म अन मृत्यू
टोके दोन आयुष्याची
लांब आखूड रेघांच्या
उरी का आशा जगण्याची?

सुख अन दु:ख
एकत्र कसे नांदतात?
संकटात माणसं
दैव का कोसतात?

हासू अन आसू
नयनी कसे कळती?
अश्रू विझवण्या तरी
सारे वेदनेत का जळती?

प्रश्न अन उत्तरे
माहित ज्याची त्याला
उत्तरे समजूनही
जीव विटती का जगण्याला ?