त्या वाटा

त्या वाटा सोनेरी झालेल्या
उगवतीचे रंग माझ्या ,
जीवनात घेवून आलेल्या
ना रुतणारया काट्यांची भीती
ना टोचणारया खड्यांची
आणि सुखाच्या सावल्या
बाजूच्या तरूंनी दिलेल्या
त्या वाटा ...

वाटांनाही माहित फक्त
तुझ्याच घराची चौकट
नागमोडी वळणे घेत ,
त्याही मजसवे तिथे
पोहचत्या झालेल्या
त्या वाटा ...
पायाखालच्या मखमली
गवतावर , ते थेंब दवाचे
विखुरलेले ,
भिजलेली वस्रे स्वर्णरंगी
ओलेत्यानेच त्या मजसवे
उंबऱ्यापर्यंत चाललेल्या
त्या वाटा ...
पाहून दोघांचे मिलन
पुर्वाही बहरली बघ
स्वर्णकेशरी वस्रे लेवून ,
तीही आली बघ
बघ दाही दिश्याही
मोहरून स्वर्णरंगी रंगलेल्या
त्या वाटा ... 

दगड

एक होता दगड
स्वप्न त्याला पडले

बघ किति सुंदर आकार 

आहेत तुझ्यात दडले

का कमी लेखतो स्वत:ला

आहेस तु सर्वात वेगळा

बघ माझ्या स्पर्शाची जादु

संपेल ही अवकळा

दगड हर्षला आनंदाने
स्वप्नात त्या बुडाला
ओळखले मलाही कोनी
वाट पाहु लागला

रखरख
त्या उन्हात जेव्हा
स्वप्न त्याचे भंगले
म्हनाला मग तो स्वत:ला
गड्या आपण दगडच चांगले!!

सांजप्रिया

छुमछुम सांज

आज आलीच नाही 

खळखळ हास्यात 

मने न्हालीच नाही

झिरपणारे रंग

पसरलेच नाही

मनमोहक काव्य

ऐकवलेच नाही

झपापणारी पावले

नभी उमटलीच नाही

केशरी किरणांना

अंगणी विखुरलेच नाही

हुरहूर मनाची

तिने पाहिलीच नाही

किरकिर जीवाची

तिने साहिलीच नाही

सळसळनाऱ्या तरुला

कुरवाळलेच नाही

झुळझुळनाऱ्या झऱ्याला

रंगवलेच नाही

थकलेल्या जीवाला

सुखावलेच नाही

उडणाऱ्या पाखराला

झोपावलेच नाही

पसरलेल्या दाट मेघाने

सांजप्रीयेला आज

भेटवलेच नाही

आज भेटवलेच नाही .....