नको शोधू दिशा दाही
तव अंतरी मी राही
गेला सांगुनी सखाही
तरी काळजाची लाही
आल्या दिवसाचा रंग
आठवतो तुझा संग
स्वप्न झाहले हे भंग
जीव होई त्राही त्राही
वेड मजला लागले
मन तुझ्यात गुंतले
जरी जीव दुरावले
नेत्र रूप तुझे पाही
असे रोजच जगणे
तुला स्वप्नात बघणे
मग उगाच हसणे
जणू गवसले काही
आस जीवा तू येशील
पुन्हा कवेत घेशील
क्लेश तोवरी सोशील
चित्ती अभिलाषा राही
-संध्या §
