नकोसा पाऊस

आताशा पाऊस नकोसा होतो
थंडावा असा अंगावर येतो
उगीच काळीज कोरीत जातो

तुझ्या श्वासांचा स्पर्श आठवतो
हळु ह्रदयी लय वाढवतो
तनाची उब कानात काढतो
आताशा ...

डोळ्या तुझ्या असा मेघ दाटतो
प्रितीत मजला चिंब करतो
क्षणिक सारे ! तिथेच मी थिजतो
आताशा .....

पाऊस मग पुन्हा चेकाळतो
मनी असे ओरखडे ओढतो
आठवांनी जीव थरथरतो
आताशा ....

जाता जाता हूरहूर लावतो
काहूर हे काळजात दाबतो
निर्माल्यस्मृती नदीत सोडतो
आताशा ....

   संध्या