अथांग

माझे अथांग हे जल
परि भरलेले मन
अर्पिलेले श्रीफल
बघ येई परतून

दैव देते खुप सारे
हवे तेव्हडेच घ्यावे
हाव कधी ना संपते
ज्याचे त्याला पुन्हा द्यावे

होय माणसा माणूस
तुला कळू दे रे रीत
प्रत्येकाला मिळो घास
नको वागू विपरित

मोठा हव्यास हा तुझा
घाल आवर रे त्याला
रिता होणार हा आहे
उद्या भरलेला पेला

कौतुक तुला भारी
माझ्या माघारी देण्याचे
भरल्या ओंजळीला
बंद मार्ग हे येण्याचे

नको ओंजळ फुलांची
नको दान श्रीफळाचे
नको दुर्घंदित करू
निर्माल्यने जल माझे
   संध्या .