सावली तुझी मी

माझ्या वेदनेच्या उरात काळरात्र दडलेली
म्हणून तुझ्या जीवनात सुखस्वप्ने घडलेली


रात्रभर तुझ्या दारात दु:खे रेंगाळलेली
मी पहाटेच उठून ती केसात माळलेली
म्हणून तुझी सकाळ मोगऱ्याने गंधाळलेली


होती काही मने तुझ्यासाठी कडवटलेली
मी लाली बनवून त्यांना ओठी रंगवलेली
म्हणून ती मनेही तुझ्यासाठी मधाळलेली


तुझ्या नशिबाची पाटी अस्ताव्यस्त रेघाटलेली
माझ्या कपाळीच्या कुंकात नीटनेटकी एकवटलेली
म्हणून सुखसंपदा तुझ्या प्राक्तनात समेटलेली 


निराशेची वलये तुझ्या मनी दाटून आलेली
मी बनवून चुडा त्यांना हाती ल्यालेली
म्हणून तुझी प्रत्येक पहाट प्रसंन्न झालेली


तुझी पावले गुंतागुंतीच्या रस्त्याने कोलमडलेली
त्यांना आवरताना जोड्व्याची बोटे माझी ठेचाळलेली
म्हणून अवघड पायवाट तुझी सरळ रेषेत सावरलेली


तरीही प्रश्न पडतो जन्मोजन्मी तू मला लाथाडलेली
माझ्या पदरानेच तुला उन्हात सदैव सावली दिलेली
का तरीही आयुष्यभर तुझी सावलीच बनून  राहिलेली ?