डोळ्यात प्राण आणून
वाट तुझीच पाहीन
शेवटच्या श्वासातून
नाव तुझेच घेईन
तू म्हणाला होतास न
सुरेख तुझे नयन
त्यात ठेव साठवून
अवघे माझे जीवन
तुझे सुरेल कवन
आठवून रे देईन
शेवटच्या श्वासातून
नाव तुझेच घेईन
गेलास राजा निघून
प्राणप्रियेला सोडून
यशोदेचा तू मोहन
न तू राधेचे जीवन
विसरलेले वचन
आठवून रे देईन
शेवटच्या श्वासातून
नाव तुझेच घेईन
गेली कळी कोमेजून
रिते मन तुजविन
अश्रुही गेले सुकून
प्रीत अपुली पाहून
नाचलेले तुझे मन
आठवून रे देईन
शेवटच्या श्वासातून
नाव तुझेच घेईन
नाही जाणार हरून
प्रेमाला तुझ्या स्मरून
म्हणशील तू फिरून
डोळ्यात तुझ्या पाहीन
साथ तुलाच देईन
प्रेम तुझे स्वीकारून
घरी तुलाच नेईन
नाव तुझेच घेईन !
