वंद्य मजला प्रीत माझी

शोधताना तव खुणा
जीव माझा तळमळे
वंद्य मजला प्रीत माझी
जरी यत्न भासती खुळे

नयन मिटता लोभवी
गाली हास्य तव निजलेले
लाविते वेड मजला
तू फुल दवात भिजलेले
बोलवू कितीदा तुला
तव मूर्त मनी सदा झुले

मम कल्पनेच्या सागरी
सलील तुझिया प्रीतीचे
स्वप्नांच्या अंबरी
धवल ठिपके स्मृतीचे
त्या रजनीसम प्रीत अपुली
नक्षीदार चांदणे, रोज त्यावरी फुले

वंद्य मजला प्रीत माझी
जरी यत्न भासती खुळे !
                                              -संध्या §.