स्वप्नात हरवलेले एक मन
वास्तवाचे नव्हते जराही भान
एका प्रेमळ शब्दाने भारले तिला
नव्हती कमतरता मग सुखाला
त्याचे असणे
प्रेमाची हिरवळ
सुगंधाचा दरवळ
भावनांची दाटी
फक्त त्याच्यासाठी
त्याचे नसणे
जीवाची होरपळ
भेटीसाठी तळमळ
उठता विरहाचे रान
उडून जाती तिचे प्राण
स्वप्नातून मन जागं झालय
त्याने वास्तवाचं भान दिलय
सुखाने त्याचं घर भरलंय
त्याच्या सहवासात मन रमलय!
2 comments:
mast aahe...chhan
thanx Jitendra!
Post a Comment